Afscheid nemen :(

13 mei 2014

Vanmorgen vroeg opgestaan...what's new? normaal gezien om 9u eerste huisbezoek in San Jeronimo, maar Sadith belde me net op tijd. ik moet er pas om 11u zijn.

Super, kan ik toch nog een koffietje gaan drinken :) ik vraag meteen ook of ik ergens verkleedkledij kan kopen....( tijdens het verjaardagsfeestje wilden de kids zich verkleden. er is een koffer met verkleedkledij, maar eigenlijk zijn er niet genoeg kostuums, vooral voor de jongens is er te weinig.)  ik koop 3 kostuums voor 40 soles ! En nog een boekje met puzzels voor 5 soles. Ik weet het,zo vliegen mijn centen er wel door, maar kan het niet laten...zal wel op hotel bokes smeren ipv te gaan eten !

Nu zit ik in San Jeronimo, heel vreemd, het voelt niet echt meer aan als thuis aangezien ik moet aanbellen!

De huisbezoeken waren echt wel de moeite !! Ongelooflijk om te mogen zien hoe deze mensen echt wonen en leven! Natuurlijk kon ik daar geen foto's nemen, maar jullie zouden het misschien toch niet geloven !

1 van de huisjes stak mijn ogen wel uit. aan de 'foute' kant, na een serieuze klim doe je een poortje open en komt binnen in de tuin :) :) met een fantastisch uitzicht !! het huisje zelf heel klein ( 2 kamers , 1 slaapkamer en de andere dient als keuken , er staat zo een gas bidonneke en 1 pitje om op te koken. daarnaast, in dezelfde ruimte zitten de cavia's en de kippen! )

Ik ben blij dat ik een reden ha om deze kant op te klimmen. voorheen ben ik wel aan deze kant geweest, maar als je zo duidelijk ziet dat er geen wegen meer zijn , maar enkel huizen en zandwegen, dan ga je niet echt zo makkelijk verder...tenzij je een reden hebt natuurlijk ...en die hadden we nu dus.

Na dit huisbezoek gaan we nog hoger !!! wauw wat een uitzicht ! maar amai mijn botten, het is echt wel zwaar klimmen. Om de 5 stappen even naar adem happen , en zweten !!! Stel je voor dat je deze weg elke keer met boodschappen ook moet doen! Er zijn trouwens mannen aan ' t werk ... met een kruiwagen brengen zij stenen naar boven. Onbeschrijflijk !! heb wel enkel foto's van het uitzicht daar getrokken :)

Ik zou willen dat ik wist hoe deze ervaring te beschrijven en dit dus kan delen met jullie, maar weet echt niet waar te beginnen. ik vergeet het alleszins nooit meer !!

oh ja , in 1 van de huizen krijgen we inca cola aangeboden ...;jakkes !!! Tot hiertoe was het me gelukt hiervan weg te blijven ! de geur alleen al was meer dan genoeg voor mij ! ( snoepachtig geel fluodrankje ) als het je wordt aangeboden door iemand waarvan je weet dat ze dit speciaal voor u in huis hebben gehaald zeg je natuurlijk niet zo makkelijk nee...

Nu zit ik hier op' t project te wachten op Ellen en de kids ! Vandaag komt de dokter langs voor alle kinderen, dus geen gewone project dag.

Als de bel gaat en de eerste kids komen binnen springt mijn hartje een vreugde sprongetje !! De kids begroeten me super lief en ik krijg meteen de vraag waarom ik er gisteren niet was ... als ik zeg dat ik eigenlijk gedaan heb met mijn stage en volgende week terug naar België ga nemen ze mij vast en knuffelen me bijna dood !!

De meisjes plukken bloemen en steken die in mijn oorbelletjes en mijn haar. Er wordt heel wat af geknuffeld en ik krijg zoveel kussen en liefde .... Ben blij dat ik stiekem toch iets aan mijn favorietje kan geven!! Ze drukt me bijna plat en zegt dat ze zeker gaat mailen ....

Zo blijft het een hele namiddag duren.de tranen prikken in mijn ogen en het wordt steeds moeilijker om deze in te houden.

Ik kom met hoofdpijn en knalrode ogen terug aan in Cuzco !!! blij dat ik Wim even te pakken krijg en me volledig kan laten gaan! Al goed dat hij weet dat ik een emo-kieken ben!! Moet wel vreemd zijn om je lief zo hard te horen snotteren aan de andere kant van de wereld.

Daarna nog even wandeling gaan maken in de straten van Cuzco...nog even genieten, want ook hier moet ik bijna afscheid nemen!